Nasze Aikido

wowa1983

Słowo "bushido" pochodzi od dwóch wyrazów: bushi - rycerz, samuraj oraz do - droga, nauka, sposób i po złączeniu znaczy tyle co droga samuraja, rycerza. Oprócz tego słowo do tłumaczone jest także jako powinność, moralność. W ten sposób bushido oznaczać może również "moralność samuraja", "etyka rycerza".
Samuraje uważali bushido za metodę doskonalenia cielesnego i duchowego. "Etyka rycerza" dawała im etyczną interpretację filozoficznego obrazu świata, uczyła samuraja "właściwego sposobu życia" w feudalnym społeczeństwie japońskim. Wojownik wychowany w duchu bushido powinien sam oceniać swoje działania i postępki, sprawiedliwie osądzać siebie w razie niegodnego postępku, naruszenia obowiązków lub powinności.
Plamę na honorze samuraj mógł zmyć tylko w jeden sposób -
popełniając rytualne samobójstwo zwane "seppuku" znane w Europie jako harakiri.
Za bushido nie stały jakiekolwiek instytucje, które mówiłyby jak powinien żyć prawdziwy japoński wojownik. Zasady bushido nie zostały także zebrane w jeden określony zbiór reguł i wydrukowane w jakimś dziele literackim.
U jego podstaw leżała siła przekonania, opinia społeczna, przykłady, rodzinne wychowanie i tradycja. Nie bez znacze- nia była tu także moralna siła osób powszechnie uważanych za autorytety i upamiętnionych w średniowiecznej historii Japonii.
Bushido było moralnym kodeksem wojowników, który zawierał w sobie przede wszystkim elementy takich religii jak: buddyzm, konfucjanizm i shinto - narodowej religii Japo- nii.
W bezpośrednim związku z kodeksem samuraja była też medytacja zen, wyrabiająca u wojownika pewność siebie i zimną krew w obliczu śmierci. Bushido przejęło od zen ideę surowej samokontroli.
To właśnie panowanie nad sobą i swoimi emocjami uważane było powszechnie za najcenniejsze przymioty charakteru samuraja.
Do głównych zasad samurajskiej moralności zaliczano: wierność wobec pana, męstwo, odwagę i bezpośrednio związany z tym wysoki kunszt wojenny; uczciwość i prawość, prostotę i pow- ściągliwość, pogardę dla wygód osobistych i pieniędzy.
W moralnym kodeksie samurajów wielką wagę przywiązywano również do katakiuchi - krwawej zemsty. Wierność wobec suzerena wymagała, aby zniewaga wyrządzona panu została bezwzględnie pomszczona.
Umiejętność panowania nad sobą i kierowania nad swoimi uczuciami była u samurajów doprowadzona do doskonałości. Równowaga duchowa była ideałem bushido.
O mistrzowskim opanowaniu własnych odczuć i olbrzymiej samokontroli świadczyć może chociażby obrzęd samobójstwa - seppuku. Odebranie sobie życia było uważane przez wojownika za najwznioślejszy czyn i najwyższy przejaw osobistego heroizmu.
Honor i sławę ceniono bardziej niż życie, dlatego kiedy na kartę stawiano jedno z tych pojęć, samuraj bez namysłu oddawał za nie życie. Nierzadko z powodu jednego słowa, które urażało dumę rycerza w ruch szły miecze. Z reguły takie starcia kończyły się śmiercią lub poważnym zranieniem jednego z walczących samurajów.
Bushido wpajało wojownikom miłość do oręża. Broń miała dawać samurajowi poczucie pewności i jednocześnie poczucie odpowiedzialności. Zgodnie z etykietą rycerską pochopne posługiwanie się mieczem uważane było za ujmę na honorze.
Po rewolucji 1868 roku i zniesieniu stanu rycerskiego, kodeks bushido również przestał istnieć. Jednak niektóre idee "drogi samuraja" można znaleźć jeszcze i dziś w życiu Japończyków.

CREDO SAMURAJA

Nie mam rodziców: Niebo i Ziemie czynię swymi rodzicami.
Nie mam domu: Tan Tien czynię swym domem.
Nie mam mocy proroczych: Szczerość czynię swą mocą proroczą.
Nie mam Bogactwa: Posłuszeństwo czynię swym Bogactwem.
Nie mam mocy magicznych: Osobowość czynię swą mocą magiczną.
Nie mam życia i śmierci: Rytm oddechu czynię swym życiem i śmiercią.
Nie mam ciała: Stoicyzm czynię swym ciałem.
Nie mam oczu: Światło Błyskawicy czynię swymi oczami.
Nie mam uszu: Wrażliwość czynię swymi uszami.
Nie mam kończyn: Szybkość czynię swymi członkami.
Nie mam zasad: Samoobronę czynią swymi Zasadami.
Nie mam strategii: Prawo do Zabijania i Prawo do Przywracania Życia czynię swą Strategią.
Nie mam celów. Nie Przegapienie szczęśliwej chwili czynię swym Celem.
Nie mam reguł: Przystosowanie się do każdej okoliczności czynię swą Regułą.
Nie mam taktyki: Pustkę i Pełność czynię swą Taktyką.
Nie mam talentu: Gotowy Rozum czynię swym Talentem.
Nie mam przyjaciół: Mój Umysł czynię swym Przyjacielem.
Nie mam wrogów: Nieostrożność czynię swym Wrogiem.
Nie mam zbroi: Łaskawość czynię swą Zbroją.
Nie mam zamku: Nieporuszony umysł czynię swym Zamkiem.
Nie mam miecza: Nie-Umysł czynię swym Mieczem.

ZASADY BUSHIDO

Chugi - To umiejętność bezwzględnego oddania się sprawie i pobory wobec zwierzchników. Z drugiej strony jest to jednak brak takiego przywiązania do czegokolwiek, by się tego żałowało utraciwszy. Poświęcenie siebie bez względu na to co ma się utracić.
Gi - absolutna równowaga ducha i myśli. Wojownik nie może nigdy dać się wytrącić z równowagi. Nie ważne co robi. Irytacja, bądź zwątpienie to karygodna oznaka słabości.
Jin - Miłość i wola pomocy światu. Psychologia określa to mianem miłości agape - więcej daję, niż przyjmuję. Japończycy mówili, iż to miłość kosmiczna.
Makoto - To wiara w siebie i innych oraz przede wszystkim szczerość. Wojownik nie jest krętaczem - myśli i działa po prostu. Tak jak proste i opanowane są jego uczucia.
Mieyo - Do budowanie własnej, doskonałej postawy wobec świata. Wojownik na każdym kroku stara się być lepszy, a każdy regres uważa za wielkie niepowodzenie.
Rei - grzeczność, kultura, odpowiednie zachowanie. Wojownik nie kala się niegodnym postępowaniem, ponieważ jest lepszy i to on stawiać może warunki.
Yu - Odwaga i brak strachu. Dzielność i męstwo w obronie własnych przekonań.
Ko - troska i szacunek dla rodziców.
Shin - prawda.

Bushido samo w sobie nie jest filozofią, choć filozofia wynika z Bushido. Bushido to Czyn. Nie można być Bushi siedząc i filozofując. Doskonałość Wojownika wynika z jego czynów. Tylko i wyłącznie. Raz jeszcze powtarzam: tylko i wyłącznie. Nie ważne co się myśli i mówi. Ważne co się robi. Jaką tatemae (twarz) się pokazuje. Powiada się, że Bushido jest praktyką. I to jest chyba najlepsze określenie.

Hierarchia "grzechów" Bushi:

Złamanie zasady przestrzegania tradycji Samuraja.
Pozwalanie sobie na zniewagi i utrata twarzy.
Zadanie krzywdy za wyjątkiem sytuacji zemsty lub bitwy.
Litość dla wrogów.
Złodziejstwo i niedostojne zachowanie.
Zabijanie poza sytuacjami zemsty lub walki.
Okazywanie strachu.
Niewykonanie powierzonego zadania.
Nieposłuszeństwo Panu, złamanie słowa, poddanie się.
Niepomszczenie zniewagi, zawód przyjaciela lub kolegi.
Zdrada Pana.

''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''

Co o tym sądzicie ??
Morze ktoś ma więcej informacji o tym ??
Czy można stosować go do czasów obecnych, oczywiście nie wszystko ?? Ale jako pewną drogę, czy styl życia ?? Moim zdaniem wiele tych krótkich nakazów i zasad było by potrzebnych dziś (:

pozdrawiam

mirek

Wbrew pozorą taki ciekawy temat nie znajduje zainteresowania? Powracam do niego, bo jest tego wart ! Bushido- trudne słowo, dla nas ćwiczących sztuki walki nierozerwalnie przypomina o samurajach i ich honorze. Pragnę jednak przypomnieć ,że my , ludzie kultury Zachodniej Europy mieliśmy własnych samurajów - rycerzy.I co wy na to, czy kodeks rycerski to bushido?

wowa1983

Znalazłem ostatnio coś takiego Hagakure - Sekretna Księga Samurajów. Mama nadzieję, że będzie dawało pogląd na zasady i styl życia samurajów.